Yokluğun anlamsızlığını sarmışken dört bir yanımı Sen yokken ben sensizlikten Aklıma gelişin ölümüm olur Soğuk kış gecelerinde volkan kar etmez Olduğum yer yalnızlığın mezarlığı Tek ölü ben Şaftım kaymış sensizliğe Bu aşk da bir delinin pazarlığı Sensizliğim, yalnızlığım Kalbim yokluğun hudutlarında Yapraklar saçını yerlere yaymış Sonbahar ağlıyor ayaklarımda Dağlarda nar rengibir şafak Şakaklarımda aşkının namlusu Kalem yandı defterimi yazarken Yok oldum yokluğun beni boğarken Miras kaldı geriye sensizlik içinde bu SEVDA TÜRKÜSÜ
Anasayfa 