* Japoncada noktolama işaretleri, büyük-küçük harf ayrımı yoktur.
* Soldan sağa yazıldığı gibi yukarıdan aşağı da yazılabilir. Ama ikinci durumda yazmaya kağıtın sağ üst köşesinden başlanır.
* 45 temel sesleri ama 51 harfleri var. Bu harflerden bazıları için
yanına ufak çizik atınca ince okunuyorlar. Bazıları da küçültüp
diğerinin altına yazılınca birleşik okunuyorlar. Ve bazıları da hem
ince hem birleşik okunabiliyorlar.
* Her harfin kolay çizilmesi için geliştirilmiş çizim sırası-tarzı vardır.
* Aynı okunuşlara sahip 3 farklı alfabe seti kullanırlar.
Japonlar Çinlilerden öğrendikleri alfabe ile ilk yazmaya
başlamışlardır. Çinlilierin hanzisinden kendileri kanjiyi
geliştirmişlerdir. Günümüzde kanjiyi Japonlar isimleri, sıfat ve fiil
köklerini yazmak için kullanıyorlar. Dünya ise logo ve dövme
tasarımlarında
Ve zamanında da kadınların kullanması için hiragana alfabesini
geliştirmişlerdir. Çünkü erkekler ile aynı eğitimi alamıyorlardı.
Günümüzde hiragana çekimli fiil ve sıfatları, Japon kökenli kelimeler
ve kanji ile yazılması zor olan kelimeler için kullanılıyor.
Son olarak katakana alfabesi, çizimi en kolay alfabe ve yabancı kökenli
kelimeler ile taklit sesler (ding-dong gibi) yazımında kullanılıyor.
* Dil kuralı olarak üç zamanları vardır. Geçmiş, gelecek-geniş, şimdiki
zaman. Yani Türkçede ki gibi geçmiş zamanın hikayesi gibi bir kuralları
yoktur.
* Çoğul ekleri yoktur. Yani araba ile arabalar aynı yazılır.
* -ne, -yo şeklinde anlamı olmayan sadece konuşmayı süslemeye yarayan ve cümlenin sonuna eklenen sesleri vardır.
* Japonlar kendilerine Nihonjin, Türklere ise Torukojin derler. (j'yi c diye okuyun)
* Cümle öğelerinin sıralanışı Türkçe ile aynı; özne nesne yüklem .
Öyle ki ekler bile aynı sırada denk geliyor, ve vurgu yapılacak nesne
Türkçe'deki gibi yükleme yakın söyleniyor.
* Tarihi söylerken Gün-Ay-Yıl sırasında söylemek yerine Ay-Gün-Yıl tercih ediyorlar.
* Ayların özel isimleri yok. Mart yerine "3. ay" diyorlar.
* Ayın ilk 10 gününün özel isimleri var. 3 Mart yerine sangatsu mikka gibi.
* Türkçede rakamları okurkan yüz-bin-milyon diye ayırırken Japonlar yüz-bin-onbin şeklinde ayırıyorlar.
* Japonca'da L sesi yok. L yerine r, ru ve ya eru diyorlar. İsutanburu gibi...
* İsim söylerken önce soyismi ardından adı söylemek adetleri...
* İsimlerin sonuna saygı, sevgi için -san, -sama, -chan, -kun gibi
ekler takıyorlar. Ve Fuji dağından bahsederken de -san ekliyorlar.
* Bazı kelimelerin başına o- getirerek sözü kibarlaştırıyorlar.
* Cha kelimesi çay demek. Ama kastettikleri yeşil çay.
* Haftanın günleri
Pzr - güneş
Pzt - ay
Sl - ateş
Çrş - su
Prş - ağaç
Cm - altın
Cmt - toprak
köklerinden geliyor.
* Japonca öğrenen biri Çinceyi daha rahat öğrenmez. İkisi farklı dil
ailesinden. Japonca ile Türkçe aynı dil ailesinden. Japoncayı öğrenmek
alfabesini saymazsak İngilizce öğrenmekten daha kolay.
Anasayfa